Χορεύοντας με τους Λύκους

Σπαρακτικές κραυγές, μοναξιά και σελήνη.
Η νύχτα φαντάζει ατέλειωτη στη χώρα των λύκων.
Λυσσασμένοι, αλλά περήφανοι, κυνηγούν τα θύματά τους
καθώς και τη ζωή που τους έταξαν να ζήσουν.

Ανησυχίες ξένες, ζωγραφισμένες στα γκρίζα τους μάτια.
Το πάθος, η αγωνία και ο τρόμος, το ένστικτο, το ζώο.
Δεν γνωρίζουν όρια, δεν υπάρχουν όρια.
Είναι απλά η ελευθερία της νύχτας. Ολέθρια.

Για τους υπόλοιπους οι νύχτες με σελήνη είναι ονειρικές,
Γι’αυτούς, οι νύχτες είναι βίαιες, απρόσμενες, αλλοπρόσαλλες.
Το συναπάντημα με την ανθρωπόμορφη πραγματικότητα
τους φοβίζει, κι όμως, την κατασπαράζουν.

Νύχτα, παθιασμένη νύχτα,
στα όρια της αντοχής και της αυτοπεποίθησης,
το μέτρο της ζωής και των άλλων καταρρέει.
Η κατατρεγμένη αλήθεια των ονείρων μας ουρλιάζει.

Δώστε στους λύκους, τους γκριζωπούς ελεύθερους λύκους
μια ευκαιρία ανάμεσα μας.
Χορέψτε μαζί τους ωσάν η νύχτα να μην τέλειωνε ποτέ.
Οι λύκοι είναι όντως ελεύθεροι.

Και ποιος ξέρει, ποιος μπορεί να κρίνει,
ίσως ο δικός μας κρυμμένος λύκος, με τα γκρίζα μάτια
γεμάτα φωτιά και αλήθεια, να διαπεράσει, να κατασπαράξει
ακόμα και την ίδια την νύχτα ... και θα αρχίσει να χορεύει.